11 listopada obchodzimy Narodowe Święto Niepodległości. Tego dnia w 1918 r. Rada Regencyjna przekazała władzę nad Wojskiem Polskim Józefowi Piłsudskiemu. To również data kończąca działania wojenne na froncie zachodnim.
Trzeba jednak pamiętać, że odbudowa Państwa Polskiego po 123 latach zaborów to zasługa wielu środowisk wojskowych i politycznych. W latach I wojny światowej to czyn Legionów Polskich działających przy boku Austro-Węgier, ale też działalność dyplomatyczna wśród państw zachodnich, to aktywność Polaków i jednostek wojskowych przy boku Rosji i Francji. To wkład wielu osób, które różnymi sposobami walczyły i marzyły o wolnej Polsce.
W 104. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości wspólnie uczciliśmy pamięć Bohaterów walczących o wolność Polski w XIX i XX wieku. Przedstawiciele Stowarzyszenia Siekierno Nasza Ojczyzna i Uniwersytetu Trzeciego Wieku wraz z Burmistrzem Miasta Bodzentyn Dariuszem Skibą zapalili znicze, zawiązali biało-czerwone kokardy i złożyli wiązanki w miejscach pamięci: w Bodzentynie na cmentarzu z I wojny światowej 1914-1915 r. przy ul. Suchedniowskiej, pod tablicą poświęconą pobytowi Józefa Piłsudskiego 30 i 31 października 1914 r., na symbolicznej mogile Antoniego Pałysiewicza poległego w 1919 r. i płycie Nieznanego Żołnierza wojny polsko-bolszewickiej przy ul. Kieleckiej, pod pomnikiem płk. Jana Piwnika ps. „Ponury” i mjr. Eugeniusza Kaszyńskiego ps. „Nurt”.
Pamiętano również o krzyżu upamiętniającym miejsce powieszenia przez Rosjan powstańca styczniowego Stanisława Zygadlewicza w Bodzentynie, pomniku mieszkańców Wzdołu Rządowego i okolic poległych i pomordowanych w walce o niepodległość Polski w latach 1939-1945, pomniku i tablicy pomordowanych przez Niemców w 1943 r. w Woli Szczygiełkowej – tutaj też na pięknie uporządkowanym skwerze pamięci zawiązano biało-czerwone kokardy na dębach noszących imiona: „Jan” – poświęcony Janowi Kuchniakowi uczestnikowi powstania styczniowego oraz „Franciszek” – poświęcony Franciszkowi Lesiszowi organizatorowi pomocy dla powstańców styczniowych w czasie ich obozowania w okolicy. Wspólnie z uczestnikami Marszu Niepodległości na Łysicę zapalono znicze pod tablicą upamiętniającą pobyt Józefa Piłsudskiego i jego żołnierzy w Świętej Katarzynie 31 października 1914 r.
W Siekiernie zawiązano biało-czerwone kokardy przy dębach wolności: Romana Dmowskiego – polityka, męża stanu i działacza niepodległościowego, Kazimierza Herwina Piątka, który na czele I Kompanii Kadrowej wkroczył 12 sierpnia 1914 r. do Kielc, Rozalii Szafraniec – żołnierza Armii Krajowej. Zapalono znicze przy kamieniu upamiętniającym działalność Szkoły Leśnej Praktycznej w Siekiernie od 1828 do 1831 r. i prof. Wiktora Kozłowskiego (1791-1858), jej kierownika; który wraz ze słuchaczami szkoły uczestniczył w Powstaniu Listopadowym.
Pamięć o drodze Polaków do niepodległości jest niezwykle ważna, buduje świadomość narodową, zwłaszcza w okresie konfliktów zbrojnych i zagrożenia pokoju.
Dr hab. prof. UJK Urszula Oettingen
Fot. Urszula i Mirosław Oettingen
