Polana Wykus w 1943 r. stanowiła miejsce obozowania i odpraw Zgrupowań Partyzanckich Armii Krajowej dowodzonych przez Jana Piwnika ps. „Ponury”. 28 października oddziały niemieckie w sile blisko 4000 żołnierzy i policjantów ok. godz. 10 zaatakowały polskich żołnierzy. Akcja nosiła kryptonim „Memel”. Udział w niej wzięły także niemieckie samoloty, które bombardowały i ostrzeliwały broniących się.
III niemiecka obława zaskoczyła zebrane oddziały. Żołnierze AK widząc przeważające siły wroga zaczęli wycofywać się i przedzierać w trzech grupach przez zaciskający się pierścień obławy. Akcja ta miała tragiczny przebieg i jak podają historycy straty po stronie polskiej wynosiły od 23 do 27 zabitych. Straty po stronie niemieckiej oceniono na około 100 zabitych i rannych.
O tamtym czasie mówią zachowane w krajobrazie Bodzentyna i okolic miejsca pamięci. Dla przypomnienia tych krwawych wydarzeń przedstawiciele Stowarzyszenia Siekierno Nasza Ojczyzna i Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Bodzentynie zapalili znicze pod pomnikiem płk. Jana Piwnika ps. „Ponury” i mjr. Eugeniusza Kaszyńskiego ps. „Nurt” przy bodzentyńskim Rondzie im. Żołnierzy „Ponurego” i „Nurta”. Znicze zapalono pod pomnikiem żołnierzy AK Okręgu „Jodła” obok kościoła paraf. w Bodzentynie. W czasie spotkania Pan Witold Comber przypomniał wypadki tamtego dnia.
Pamiętano również o miejscach na Wykusie i w jego okolicach. Zapalono znicze na symbolicznej mogile Ludmiły Bożeny Stefanowskiej ps. „Zjawa”, przy Kapliczce Żołnierzy AK na polanie Wykus oraz krzyżu i tablicy poświęconych żołnierzom AK z oddziału ppor. Jana Kosińskiego inspektora „Jacka” poległych 28 października w obronie radiostacji dalekiego zasięgu.
W spotkaniu uczestniczyli: Beata Gawlicka-Piasecka Prezes Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku w Bodzentynie i jego członkowie: Teresa i Witold Comberowie, Zofia Furmańczyk, Jadwiga Bogacka; ze Stowarzyszenia Siekierno Nasza Ojczyzna: Urszula i Mirosław Oettingen.
Cześć i Chwała Bohaterom poległym za wolność Ojczyzny!
Dr hab. prof. UJK Urszula Oettingen
Fot. Urszula i Mirosław Oettingen
