„To człowiek człowiekowi najbardziej potrzebny jest do szczęścia”.
/Paul Holbach
30 lipca 2016 roku z inicjatywy Rady Sołeckiej odbyło się niecodzienne spotkanie. W związku z Rokiem Sienkiewicza postanowiliśmy przeczytać jego nowelę pt. „Janko Muzykant”. Dlaczego wybraliśmy „Janko Muzykanta” ?
Odpowiedź jest taka, że chcieliśmy porównać problemy wsi teraźniejszej i tej dziewiętnastowiecznej, a także porozmawiać na temat dzieci „innych” czyli mających talent.
Piękną dekorację przygotowała pani Urszula Sokół, a rekwizyty zebrane były z całej wsi Sieradowice. Spotkanie składało się z dwóch części. W pierwszej części - piękny, wzruszający i skłaniający do myślenia wiersz o Janku Muzykancie wyrecytowali: Ania Borek i Jakub Jędrzejczyk, najmłodsi uczestnicy spotkania. Następnie czytaliśmy tekst noweli z podziałem na role. Trzeba zaznaczyć, że czytały dzieci, młodzież i dorośli. Kiedy wybrzmiało ostatnie zdanie nowelki, zaległa krótka chwila zadumy. Potem dyskutowaliśmy o losach utalentowanej młodzieży dawniej i dziś, o emigracji „za chlebem” lub po „lepsze życie”. Młodzieży i dzieciom starsze mieszkanki Sieradowic przybliżyły znaczenie słów: parobek, komornica, stójka, karbowy, potrzódka, przednówek itp.
Późnym wieczorem nasza świetlica zamieniła się w XIX wieczną izbę, w której przędło się kądziel, czochrało wełnę, darło pióra, zwijało wełnę z przędzion na kłębki, nawijało lniane nici na motowidło. Jedna z pań pracowicie dziergała na drutach. Sieradowskie gospodynie przygotowały smalec i świeżo ukiszone ogórki oraz domowe bułeczki z jagodami, które okazały się przysmakiem wieczoru.
Spotkanie to, było pierwszym z cyklu „Czytanie nocą”. Niebawem przygotujemy kolejne. Dziękuję wszystkim, którzy odpowiedzieli na nasze zaproszenie.
M. Borek